Badanie słuchu

  • Audiometria tonalna – jest najbardziej powszechną metodą badania słuchu, służącą do oceny progu słyszenia. Wynikiem audiometrii tonalnej jest audiogram – wykres na którym zaznacza się próg słyszenia, czyli najcichsze dźwięki słyszane przez pacjenta na danej częstotliwości. Jest to podstawowe badanie służące zlokalizowaniu przyczyny niedosłuchu, pozwala stwierdzić czy niedosłuch ma charakter odbiorczy, przewodzeniowy czy mieszany. Badanie wymagane przy kwalifikacji do aparatu słuchowego.
  • Audiometria impedancyjna (tympanometria, odruchy strzemiączkowe) – polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej podczas zmiany ciśnienia w kanale słuchowym. Badanie umożliwia pomiar ruchomości błony bębenkowej – określenie ciśnienia w uchu środkowym, ocenę funkcjonowania trąbki słuchowej oraz ocenę zachowania ciągłości łańcucha kosteczek.
  • Tympanometria szerokopasmowa (WBT – Wide Band Tympanometry) – to badanie rozszerzające możliwości tradycyjnego badania tympanometrycznego, gdzie pojedynczy ton 226 Hz zostaje zastąpiony trzaskiem szerokopasmowym o częstotliwości od 226 Hz do 8000 Hz. Badanie zapewnia standardową tympanometrię na całej szerokości pasma częstotliwości podczas jednego pomiaru.
  • Próba nadprogowe (SISI, Stenger, ABLB)
  • Próba ETF (badanie funkcji trąbki słuchowej)
  • Otoemisja akustyczna – obiektywne badanie oceniające stan receptora słuchowego tj. komórek słuchowych zewnętrznych ślimaka.
  • Otoemisja akustyczna z funkcją wyrównywania ciśnienia (Pressurized-DP) – to badanie rozszerzające znacznie możliwości diagnostyczne badania otoemisji akustycznych, u pacjentów z zaburzeniami funkcji trąbki słuchowej oraz ujemnym ciśnieniem w jamie bębenkowej. Badanie szczególnie przydatne w wykluczaniu niedosłuchów czuciowo-nerwowych u dzieci.
  • Badanie ABR (badanie potencjałów słuchowych wywołanych) – badanie oceniające stanu nerwu słuchowego oraz II i III neuron drogi słuchowej.

Masz zdiagnozowany niedosłuch? Dowidz się jak uzyskać aparat słuchowy.