Bezdechy podczas snu a choroby serca

Zaburzenia oddychania podczas snu cechują się wysoką częstość występowania w populacji ogólnej. Najnowsze badania z 2017 roku donoszą, że szczególnie często bezdechy podczas snu spotykane są u pacjentów z niewydolnością serca. Pomiędzy tymi schorzeniami istnieje dwukierunkowe powiązanie. Częstość występowania umiarkowanego do ciężkiego zespołu zaburzeń oddychania w czasie snu szacuje się obecnie na 10-17% w dorosłej populacji mężczyzn i 3-9% w dorosłej populacji kobiet w Stanach Zjednoczonych. U pacjentów z niewydolnością serca częstość występowania jest znacznie wyższa! W jednym z badań u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca u 40% zdiagnozowano zespół bezdechów o typie centralnym, natomiast u 35% zespół typu obturacyjnego (OSA). Typowymi objawami zaburzeń oddychania podczas snu są: senność w ciągu dnia, przewlekłe zmęczenie, zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia koncentracji i pamięci. Inne objawy kliniczne obejmują bóle głowy, zmniejszenie libido i obserwowane przez otoczenie bezdechy w trakcie snu i/lub chrapanie. Naukowcy podkreślają, że współczesna terapia zaburzeń oddychania w czasie snu powinna zawsze polegać na optymalizacji leczenia pod kątem niewydolności serca, a złotą metodą w diagnostyce zaburzeń oddychania w czasie snu jest polisomnografia – badanie wykonywane podczas snu. Nasilenie choroby badane jest za pomocą dwóch głównych wskaźników: wskaźnika apnoe-hypopnoe (AHI) i wskaźnika desaturacji tlenowej (ODI). Wskaźnik AHI przedstawia liczbę bezdechów i spłyceń oddechu w przeliczeniu na godzinę snu (AHI <5 na godzinę uważa się za wynik prawidłowy). Paremetr ODI odzwierciedla liczbę zdarzeń oddechowych, które powodują zmniejszenie nasycenia krwi tlenem o ≥ 4%.

Źródło: Pietrock, Charlotte, and Stephan von Haehling. “Sleep‐disordered Breathing in Heart Failure: Facts and Numbers.” Esc Heart Failure 4.3 (2017): 198–202.